targ

targ {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -u {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'sprzedaż i kupno towarów w stałych terminach; jarmark': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wybierać się na targ. Sprzedawać na targu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'miejsce, gdzie w określone dni tygodnia, roku odbywa się sprzedaż i kupno towarów': {{/stl_7}}{{stl_10}}Targ miejski, wiejski. Targ zbożowy, warzywny, owocowy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'forma uzgodnienia warunków transakcji handlowej, w której obie strony dążą do osiągnięcia maksymalnej korzyści, spór o cenę; targowanie się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kupić coś po długich targach. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'spór, pertraktacje, przekonywanie się wzajemne, rokowania': {{/stl_7}}{{stl_10}}Targi o obsadę stanowisk. Po długich targach zawarto ugodę. ZOB.dobijać – dobić targu; krakowskim targiem; pchli targ {{/stl_10}}